Roodkop Papegaaiamadine

Erythrura psittacea

Er zijn geen ondersoorten bekend van deze soort.

Van alle papegaaiamadines is dit drukste. In een TT-kooi of kleine broedkooi blijven ze maar heen en weer springen en ze hebben daarom ook wel de bijnaam ping-pong ballen. Voor de broedkooi zijn ze daardoor niet geschikt. De beste broedresultaten worden verkregen in een ruime vlucht of volière. Dit kan zowel koppelsgewijs als in kolonie. Observatie van de exemplaren is extra belangrijk bij deze soort. Er wil nog wel eens een man bij zitten die de nesten van medebewoners leegtrekt of de daarin aanwezige eieren opeet. De pop is bijna gelijk aan de man, vaak alleen wat doffer en minder diep van kleur. Een methode om het geslacht te bepalen is door de aarsstreek van de vogels te bekijken. Mannen tonen soms namelijk rond de aarsstreek enkele rode veertjes, terwijl deze bij poppen ontbreken

Ringmaat: 2,7

De roodkop papegaaiamadine komt alleen voor in Nieuw-Caledonië. Ze leven vooral in het struikgewas van bosranden, plantages en parken. Het hoofdvoedsel bestaat uit gras- en onkruidzaden. De populatie in de natuur wordt niet bedreigd en de populatietrend wordt als stabiel beschouwd.

Benaming in verschillende talen

Nederlands: Roodkop Papegaaiamadine

Engels: Red-throated Parrotfinch, Red-headed Parrotfinch

Duits: Rotkopf-Papageiamadine

Frans: Diamant à tête rouge, Diamant psittaculaire, Pape de Nouméa

Spaans: Diamante Lorito, Pinzón Loro de Garganta Roja

Italiaans: Diamante Pappagallo