Coloria Papegaaiamadine

Erythrura coloria

Er zijn geen ondersoorten bekend.

Het is geen algemeen voorkomende vogel in Avicultuur. In Nederland zijn er nog wel een aantal kwekers actief met deze soort. In andere Europese landen komen ze veelal nog minder of helemaal niet voor. De soort is net wat gevoeliger voor temperatuur en voor bacteriën dan de driekleur-, roodkop-, en forbespapegaaiamadine. Een ander nadeel zijn de kleinere legsels, regelmatig blijft het bij 3 eieren. Het is de rustigste soort onder de papegaaiamadines en kunnen zeer vertrouwd raken met hun verzorger. Daarom zijn ze ook prima geschikt voor een ruime broedkooi. Natuurbroed is zeker mogelijk. Maar door de hogere aanschafprijs en mindere beschikbaarheid worden de meeste exemplaren door japanse meeuwtjes groot gebracht. Bij de pop is de kleur minder intens en de koptekening minder uitgebreid.

Er is een Aqua mutant bekend van deze soort, voorheen zeegroen genoemd.

Ringmaat: 2,7.

Het zeer beperkte verspreidingsgebied van de kleine populatie veelkleuren papegaaiamadine beslaat alleen het Apo- en Katanglad gebergte in centraal Mindanao op de Filippijnen. Ze leven in dalen aan de voet van deze bergen. De voeding bestaat uit onkruid- en graszaden. De pop vertoont veel gelijkenis met de man, maar heeft wat minder blauw in de koptekening en het rood in de oorstreek is meer oranjerood dan dieprood. De gehele lichaamskleur is wat doffer van kleurdiepte. De populatie in de natuur wordt niet bedreigd en de populatietrend wordt als stabiel beschreven.

Benaming in verschillende talen

Nederlands: Coloria papegaaiamadine, Veelkleuren papegaaiamadine

Duits: Buntkopf-Papageiamadine

Engels: Red-eared Parrotfinch, Mindanao Parrot Finch, Mount Katanglad Parrot Finch

Frans: Diamant à tête multicolore, Diamant de Mindanao

Spaans: Diamante de Mindanao, Pinzón Loro de Mindanao

Italiaans: Diamante coloria